Nie mam pojęcia, co mam myśleć o tym filmie. Do tej pory widziałem jedynie "Złego porucznika" Ferrary i mimo, że jakoś mocno mnie nie wciągnął, po seansie miałem w głowie poszczególne sceny z genialnym Keitelem w głowie. Po "Pogrzebie" oczekiwałem czegoś więcej, czegoś co sprawi, że będę miał ochotę zdobyć i obejrzeć jak najszybciej ten film ponownie.

Trzeba jedno przyznać Ferrarze: potrafi doskonale poprowadzić aktorów. W Złym poruczniku był genialny Keitel (do którego momentami czułem autentyczną niechęć i pogardę, chociaż oczywiście pamiętałem że to tylko film ;) ) tutaj mamy okazję obserwować popis aktorski przede wszystkim Chrisa Penna, który tutaj zaimponował mi bardziej niż we Wściekłych psach - to był wulkan emocji, nie sądziłem że ten aktor będzie potrafił bardziej przykuć moją uwagę niż Benicio Del Toro czy Christopher Walken. Nie oznacza to, że pozostała dwójka była rozczarowująca. Walken i Del Toro byli co najmniej bardzo dobrzy, ale chyba jednak przyćmił ich nieoczekiwanie Penn.

Muszę pochwalić klimat, który udało się wykreować Ferrarze. Osadzenie akcji w latach 30-tych nadało - moim zdaniem - produkcji posmak największych klasyków gatunku. Jednak paradoksalnie mimo, że "Pogrzeb" jest w jakimś sensie ukłonem w kierunku np. Ojca chrzestnego, to tak naprawdę kpi trochę z założeń gatunku. Nie ma tutaj jakichś widowiskowych scen, pościgów czy majestatycznych pojedynków. I właśnie tego mimo wszystko trochę zabrakło w "Pogrzebie", czegoś co sprawiłoby, że podczas oglądania przeszłyby mi po plecach ciarki i bardziej zaangażowało w opowiadaną historię, tymczasem czułem się jakbym kompletnie stał z boku filmu i nie potrafiłem go przeżywać.
Dobrze, że Ferrara skupia się na bohaterach, ale brakuje tego czegoś, co sprawiłoby, że można byłoby się wciągnąć bardziej w fabułę. Momentami nieco patetyczne i wzniosłe dialogi były irytujące, ale jest parę kwestii które niewątpliwie warto zapamiętać. Chodzi mi przede wszystkim o rozmowę postaci granych przez Walkena i Sciorrę.
Co należy pochwalić? Zaskakujące zakończenie. Duży plus za takie zawiązanie fabuły.

Nie przekonał mnie ten film, obiecuję sobie że do niego kiedyś wrócę. Za jakieś parę lat, ale nie ze względu na Ferrarę i to co ma do powiedzenia, tylko ze względu na bardzo dobre kreacje aktorów. Mocne 6+/10. Ciekawe jakby wyglądał ten film, gdyby reżyserował go np. Scorsese.